Anne uzat ellerini Şiiri - Turgut Gündoğmuş

anne uzat ellerini
uzat ki /dağılsın
her yanımı çevreleyen hasretin
anne uzat ellerini
en sevimli çağlarıma,
unutamadığım anılarıma
anlarıma uzat/
emmimin yirmialtıncı yaş gününde
babamın kırkbeşine,
halamın otuzaltısına,
senin kırkikine bastığın güne döneyim
anne,uzat ellerini
akmasın zaman
dilek tutmuştum ''yaşlarınız hep böyle kalsın
bende ortanızda yaşayayım''
babamla miskete
seninle dansa kalkmış
biraderle halaya,
bacımla horana durmuştum
ne güzeldir anne
yazın kayağa
kışın denize gitmek ne güzeldir.
anne,uzat ellerini
akmasın zaman
ben bir kuş kanadında süzüleyim
Esenboğa'ya
önce babamın ayaklarına kapanayım
yüzüm, gözüm toprak koksun
sonra uzun uzun sarılayım sana
bulgur bulgur dökülsün hasretim
bir yol kenarında duralım anne
minarelsiz, doğadan katıksız
avuç avuç su içeyim
gün ne güzel akıyor
anne,uzat ellerini
akmasın zaman
Ankara'da dolaşmaya çıkayım
önce Sakarya da oturup
çicekçileri seyre dalayım
kaybolayım seslerin içinde
bir yanımda türkü,
bir yanımda pop,
bir yanımda sanat müziği çalınsın
ordan Karanfile uzanayım
eski kitapçılarından
okumadığım bir kaç kitap
dinlemediğim bir kaç kaset alıp
Dost kitap evinde
ayaküstü yeni
kitaplardan yeni şiirler okuyayım
Yüksel'de bir çay bir simit molasıyla
gençleri seyre dalayım
ruhum okşansın
hayat ne güzel akıyor
anne,uzat ellerini
akmasın zaman
düşünen adamla uzun uzun düşündükten
sonra Mithatpaşa'dan
Kocatepe'ye doğru uzanayım
elime, yüzüme su götürüp
ruhumu yıkayayım
huzur ne güzel akıyor
anne, uzat ellerini
akmasın zaman
artık gün ağarmaya başlamış
Gölbaşı'na dönüş saati
göl kenarında birkaç dost
çekirdekli sohbetler
akşam özlenen dostlarla giderilen
hasret
gece,sabaha ne güzel akıyor
anne,uzat ellerini
akmasın zaman
ben hep aranızda kalayım.