Anne Tuhaf Ya Sen Şiiri - Bahattin Tonbul

Tuhaf ya sen yoksun
Varlığında da anlayamadım
Yokluğunu ve hasretini tadamadım
Elim ayağım tutmaz hale geldi
Bak
Gençlik ergenlik darken yaşlamdım
Yaşlandım sensiz bu ellerde
Ağlayacak yaşda kalmadı gözlerimde
Titreyen bedenimde nefes almam
Zorlanmaya başladı
Geceleri karanlıktan korkar oldum
Evin duvarları çok farklı gelir
Boya badana yapma isteği bile yokoldu
Badana dokusunu
Kireç kokusunu özledim

Akşam eve döndüğümde neredesin diyecek
Kimsem kalmadı
Yıldızları seyretmek
Kaymalarını izlemek de heyecan vermez oldu
Yağmurun altında ıslanıp
Pencerene bakmak geçti
Karda kartopu oynayamaz oldum
İzlerimizde bitti
Üzerine uzanıp resmi mi çıkarmak
Tek tutkumdu
Gündüzler olmuyor
Artık hep gece bana
Sessizlik halsizlik çaresizlik
Hatta umutsuzluk son haddine geldi

Duy artık
Duyda sesime ses
Yüreğime kafes
Dilime nefes
Ruhuma heves ol
Heves ol anne
Bahattin Tonbul
7.2.2016