Anne Sevgisi-6+ Şiiri - Bayram Tunca

İlk sen okutup sen eğittin
Her üzülüşümde seğirttin
Sen bulunmaz bir keyiftin
Huri miydin melek miydin

Avutmadı sensiz hiçbir sine
Gönlüm hicranla doldu yine
Isıtamadı yün yatak yorgan
Bak, ciğerlerim oldu püryan

Mermer oldu yatak/yorgan
Gecelerim oldu bana urgan
Ah anam ah, canım kurban
Sensiz hiç gülemedim inan

Ah nasıl methetmem ki seni
Nebimiz dahi övmüştür seni
Ah nasıl sevmem ki ben seni
Acizliğimde sen avuttun beni

Yine akşam oldu, içime hüzün doldu
Dönüşsüz yolculuğa çıkalı yıllar oldu
Ah bir bilsen özlemin nasıl da koydu
Oy darbeli matkap gibi sinemi oydu

Ah alırdın sirayet kanatlarının arasına
Derman olurdun, yüreğimin yarasına
Sensiz kim alır ki kanatlarının arasına
Tuz basmaktayım yüreğimin yarasına

Dokuz ay karnında taşıdın hiç üşenmedin
Nice acılar sancılar yaşattım gücenmedin
Hep giymeyip giydirdin, yemeyip yedirdin
Sevgi ve şefkatinle başımı göğe değdirdin

Sensiz nice bayram/seyran gelip geçti anne
Bu bayramda da yine hüzün var yüreğimde
Aklım fikrim hep, o ay yüzlü gülen yüzünde
Hasret ateşin alev alev yanmaktadır içimde

Ninnilerle uyutur güzel namelerle kaldırırdın
Beni uzaklardan hep tatlı nidalarla çağırırdın
Başımı narin ellerinle okşayarak uyandırırdın
Yan bakan veya kem söyleyenlere bağırırdın

Ah anam ah sinemdeki yaram derindir derin
Gittin gideli hep boş kaldı yüreğimdeki yerin
Elden ne gelir bu rolü oynamakmış kaderim
Ancak vuslat hasıl olunca, yok olur kederim

05.05.2005-05:05

'Aşk Ateşten Gömlek'