Nasıl sevmem ben seni
Sen doğurmadın mı beni
Nasıl sevmem ben seni
Sen yoğurmadın mı beni
Nasıl sevmem ki ben seni
Bir uzvun gibi taşıdın beni
Nasıl sevmem ki ben seni
Kaf dağından aşırdın beni
Nasıl sevmem ki ben seni
İlk sevindiren sendin beni
Nasıl sevmem ki ben seni
İlk avutan sen oldun beni
Nasıl sevmem ki ben seni
İlk bağrına basan sendin beni
Nasıl sevmem ki ben seni
İlk kanatlandıran sendin beni
İlklerimi ta iliklerimde tattırdın
Yedirdiğin lokmayı ballandırdın
Dualarında benim için yalvardın
Ağladığımda ninnilerle sallardın
Düştüğümde tutup kaldıran sendin
Üşüdüğümde en iyi ısıtanım sendin
En iyi dinleyip, anlayan yine sendin
Başımın tacı, gönlümün sultanıydın
Hiç unutur muyum anne o iyiliklerini
Kulağımda küpe yaptım nasihatlerini
Prensip edindim, sende gördüklerimi
Sen sevdirmiştin, bugün sevdiklerimi
Hayallerimi peri masallarıyla süsledin
Her defasında bir damat gibi süsledin
Yaramazlıklarıma rağmen hiç küsmedin
Nasihatlerinle bana da hiç küsme dedin
Ağır basar senin sevgin herkesinkinden
Senin ayrı bir yerin var kalbimde neden
Kanaatim odur ki Rabb’imizin ihsanından
Zaten her şeyimiz verilip alınıyor O’ndan
03.08.2003-08:03
'Aşk Ateşten Gömlek'
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 3.8.2003 10:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!