Anne sevgisi Şiiri - Zümrüdü Anka

Oysaki daha yeni yeni dokunabiliyordum sana Annem. Daha seninle kol kola girip Karadenizi gezeçektik ,hani görmeyi çok istiyordun ya . İçimden hep seninle gidebilmenin hayalini kuruyordum ama nasibimize düşmedi bu da tüm ötekiler gibi. Yaşlandığını görememek , yanında yaşlanamamak , ben olmayınca yanında korkuyorum deyişin ve benim yanımda olmadığın için korkuyor oluşum nasibimize bu düşmüş Annem , hasret , özlem birde yetim kalakalmak varmış bu diyarlarda sensiz bir çare...
Çaresizliğin ta kendisiyim Annem!
Çaresizliğin demindeyim.
Yine ruhuna sığınıyorum yüreğimde.
Öyle çok isterdim ki dizine kafamı yaslamayi , saçımı okşamanı.
Öyle çok...
Yaşın kaç olduğunun önemsiz olduğu andır sevmek , sevilmek ve hissetmek hani yaşa başa bakmayan şeyler içerisindedir Anne sevgisi.
Anne özlemi dur durak bilmez.
Anne hasreti zaman mekân tanımaz.
Bir yuvam var mezarlığın ucunda. Mermerden de olsa , oturduğumda soğukta olsa ta içimi ısıtan senden kalanlar var oracıkta. Bir evim var taaa mezarın ucunda , nefes almanın korkutmadığı , uzanıp sevdiğim toprağın acısı var avuçlarımın içerisinde. Geride kalan hatıralar , telafisi olmayan zamanlar geriye gelmeyen bir zaman. İşte tam mezarın başında duruyor öylece.