Anne sen bari Beni Kınama
Gökleri sevdiren gülüşleri vardı o kadının
O güldü anne
Ben bir gül sevdim
Entarisi cennet yeşili
Anne beni kınama
Bilsen o nice dilberdir
Toz kondurmazdın oğluna
Küheylanlar gibi koşsun gönlüm ona
Dolu dizgin yaşayayım bu aşkı anne
Anne beni kınama
O gül kadın açtı gözlerimi göklere
Baktım yere gülleri sevdim anne
O gül kadın sevmeyi öğretti anne
O gül kadının işaret ettiği yıldızlar
Gökleri sevdiren gülüşleri vardı
O güldü anne
Gönül bahçemde açtı anne
Toz kondurmasınlar oğluna
Kem söz söylenmesin bu aşkıma
Gem vurulmaz bu aşka anne
Bu gül aşk bu yıldız aşk
Ben bir gül kadın sevdim
Onun hatırı gül
Asla nefret etmem gül kadından
Anne beni kınama
Biliyorum üzülüyorsun anne halime
Üzülme
Bu aşk bağrımı delse de üzülme anne
Bu aşk da kutsal bir aşk anne
Gömleğim arkadan yırtıldı Yusuf gibi
Toz kondurmasınlar oğluna
Senin yusufuna
Mutlu olmak hakkım anne
Gül seversem
Katlanırım dikenine
Beni sen doğurdun
Anne sen olsun beni kınama
Senin yusufuna saldıran saldırana anne
Gönül bahçesinde açar
Anne gül
Annem o gül...
Kınama anne beni
Güldüğünde
Güller açtı gönlümde
Toz kondurmazdın oğluna
Görseydin o zelihayı
Anne beni kınama
Gül bahçesine girdim o gül kadın
Güldü anne
Aklımı aldı anne
Ben bir gül kadın sevdim
Onun hatırı gül
Asla nefret etmem o gül kadından
Ve unutmam onu
Hayıflanma anne halime onu unutamıyorsam...
Toz kondurma oğluna
Kirli diller zehirli diller var anne
Çarpıldım çarpılmayı öğrendim
Kınama beni anne
Dizlerine kapanıp ağladığım
Derdime ortak olan isteme benden bunu...
Onun aşkı gül aşkı buldurdu bana
Toz kondurma oğluna
Geçtim o yıldızdan da İbrahim gibi
Anne beni kınama
Cennet kokuyor tek o kadın bana
Işık oldu yıldız aşkı bana
Bu garip ademe tek o havva
O kadını bu dünyanın en kıymetli çiçeği bildim
Gözlerimden tek tek kalktı perdeler
Dere oldu seccadeler...
Vuslatı olmasın bu aşkın anne
Anne beni kınama
Yaktı gül kadın kül oldum yandıkça Allaha' kul oldum yandıkça...,
Damla iken göl oldum
Onsuz dünya çöl bana anne...
Gömleğim arkadan yırtıldı Yusuf gibi
Sen bari kınama beni
Aşkla anıldı adınız
Ey Ferhat benim talebem olamazsın
Ey mecnun ey karaca oğlan...
Aşkınız aşkımın ateşinin maşası
Açtı bana kapısını aşkların paşası...
Bilmezsiniz
Geçtim o yıldızdan da İbrahim gibi
Yalandan toz kondurmasınlar oğluna anne
O gül kadındı tek onun için düşülür çöllere
O Şirin bu ferhatı tek o ağlatır anne
Bağrımı döğe döğe ağlıyorum
Kırk yıl sonra bile
İlla vuslat illa vuslat dedim ben
Vuslat bana at dedim ben
Vuslatı yok bu aşkın anne
Geçtim o yıldızdan da İbrahim gibi
Toz kondurma oğluna
Kırk yıl sonra bu gece
Adı aklıma çivileniyor o kadının
Unutulmaz o
Vuslatı olmasa da olur bu aşkın anne
Bu aşk da kutsal bir aşk anne
Gömleğim arkadan yırtıldı Yusuf gibi
Ey kadın nedir diye kınayan beni
Sen aşkı tattın mı ki gül gördün mü ki hiç
Kurban olunsun güle onun gül gülüşüne
Geçtim o yıldızdan da İbrahim gibi
Şansıma küsmem vuslat yaşamadım diye
Bu aşk bana en büyük hediye
Sen de üzülme anne
Geçtim o yıldızdan da İbrahim gibi
Mecnunun çölü
İki adımlık
Beş kulaçlıktı
Benim çölüme bir ömür yetmez
Aşkı tattırdı ya
Yaşasın bende ölmedikçe ben o kadın ve bu aşk
Ve sürsün bu vuslat bekleyişi
Kırk yıldır sönmedi hasretim ona
O kadın unutulmaz
Geçtim o yıldızdan da İbrahim gibi
Bana kapa vuslat kapını
Ben zalim ayrılığı yaşayayım
Bir gün bile görmedim onu
Nerede kara sevdalım...gülüm
Ben zalim ayrılığı yaşayayım
Geçtim o yıldızdan da İbrahim gibi
Acılarımda derman bana ağlama bana anne
Bu aşk da kutsal bir aşk anne
Anne beni kınama
Toz kondurmasınlar oğluna cahiller
Geçtim o yıldızdan da İbrahim gibi
Kayıt Tarihi : 9.1.2015 18:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!