Annemi kucaklamadan
Ademle havadan oluşarak
Ayla yıldızların,
Rüzgarla, yağmurun buluşmasıyla,
Bir damlacık kan pıhtısıyla,
Düştüm senin rahmine,
Seyreder oldum
Gözlerinden dünyayı,
Çığlık atmak,
Kaçmak,
Ağlamak istedim.
Horlanan, kovulan,
Savrulan, kavrulan,
Savaşlar.
Kefensiz çocuklar,
Kan açan günlerde,
Gülerek, vurguna gidenler,
Bak her düşenin haline,
Kaç canı birden acıtıyor,
Karanlığın yüzleri.
Acıtıyor oluşmamış hücrelerimi,
Gelip gelmemekte kararsızım.
Gözlerinden...
Kaygıyla bakıyorum geleceğime,
Düş kırıklığına uğramış,
Parçalanmış umutlarla,
Dayanmadı minik yüreğim,
Ne senin acılarına,
Ne de çocukların yazgısına,
Annem...
Seni kucaklamadan,
Düştü düşlerime,
Başka yağmurlar.
Umutların gübresi acı,
Acıyla beslersin sevgiyi,
Buz tutmuş kirpiklerinde,
Oysa biz birbirimizin,
yüreğine aşık olduk.
Seni kucaklamadan,
Düştü düşlerime,
Başka yağmurlar,
Gidiyorum ağlıyarak,
Seni kuçaklamadan.
Kayıt Tarihi : 28.2.2007 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok beğenerek okudum
Sevgiler Hiç Eksilmesin
nasıl çıkarız bilmem huzuruna sahibin.
öyle bir zaman ki, şifası yok tabibin/
sızısıyla mahşere uğurlanan kul benim...
kendi tarzımla nazire düştüm... başarılar
TÜM YORUMLAR (20)