İkimizin yüreği bir atardı
Anne
Bütün aile bir odada yatardı
Sokaklar çamur ayaklar ıslak
El yüz elbiselerimiz batardı
Uzak dağlar karlı
Mor çiçekler narlı
Gökyüzünde bulutlar yıldızlar perde çekmiş
Karanlıkta
İç içe girmiş adeta
Dağda bahçede sarı sarı çiğdemler
Toprak sapsarı olmuş meydanlıkta
Çokmu çok güzeldi
Anne
Birbilsen Anne ne kadar susadım
Sensizliğime
Derdin ya bana
Anne
Oğlum eline diken
Yüreğine sevda tohumu eken
Yaratan acını göstermesin derdin
Kollar gözetirdin
Gece eve geç kalınca uyumazdın
Nerde kaldı diye gelene kadar beklerdin
Uykuda kalkıp açılmış üzerime örtü örterdin
Her an beni kollar gözlerdin
Bende senin kokunu özlerdim
Anne
Ölüm seni ebedi istirahata taşıdı
Acılarından kurtuldun
Mekanın cennet olsun rahat uyu yerinde
Anne
Bahattin tonbul
8.5.2022
Kayıt Tarihi : 8.5.2022 09:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Annem Zeliha(karanfil) Tonbul anısına

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!