Anne Özlemi Şiiri - Receb

Tam on sekiz yıl oldu tam on sekiz yıl
Ne seni unutabildim ne de o saçlarını
Anne bilsen ne kadar özlüyorum seni
Yeter ki annem olsun ister sevsin ister dövsün beni
Bilsen ne kadar özlüyorum gözlerini
Boş kaldı yüreğimde bir yer sen olmayınca
Unutulur elbet herkes eğer anne değilse
Hatırlıyorum sevmelerini öpmelerini oğlum demeni
Hatırlatıyor kader anne ne yapayım
Mezarın çok uzak değil evime
Her gün dua ediyorum mezarında anne
Suluyorum çiçekler koyuyorum ve dua ediyorum
Ya Rabbi ben annemi özledim görmek istiyorum
Biliyor musun evlendim iki de çocuğum var
İki tane torunun var anne ama sen yoksun
Biliyor musun ölümü başımın üstünde taşıyorum
Bir an önce gelip canımı alsın diye
Seni ve senin herşeyini özlüyorum anne
Babam senden bir yıl sonra gitti
Yüreğim biraz daha boş kaldı anne
Öyle ağlamayan biri değilim artık
Adını duymak bile yetiyor anne
Dağınık, saçma sapan bir insan oldum
Görsen bana ne kadar kızarsın anne
Kız ama yeter ki gör anne
Döv yeter ki yanımda ol
Sevme nefret et ama bizimle ol anne
Bizimle, bizimle, bizimle