Anne!
Maharetli ellerinle açtığın yufka ekmeklerini,
Lezzetine doyamadığım dürümlerini,
Kıssadan hisselerle dolu en dertli ninnilerini,
Yorganımın kılıfını değiştirirken, söylediğin manilerini özledim.
Anne!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta