Anne ölüm neymiş ben bilmiyormuşum
Basit geçici her hangi birşey sanmıştım
Oysa ölüm yaşadığı toprağın altına girmekmiş
Sonsuza dek de orada yaşamakmış anne
Ölüm anne ruhuna vurduğun bir asma kilitmiş
Bu asma kilid de altın anahtarla açılacakmış
İşte serbest kalan ruh alabildiğine dolaşacakmış
Anne görülmez olup sonsuza dek yaşayacakmış
Sen gittikten sonra hayat durmadı devam ediyor
Sanki nehirde girdaba kapılmış o akıp gidiyor
İnsanlar küçük şeylerden mutluluk yakalıyor
Anne gidenin ardından bön,bön baka kalıyor
Anne koca dünyada kalabalık arasında kalsan da
Kimse olmasa da,ağlasan da,bağırsan da,koşsan da
Giden geri gelmiyor yırtınsan da,yalvarsan da,kansan da
İnsan kaybedince kaybettiğinin değerini yok olunca anlıyor
20.04.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 20.4.2008 18:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kızım ecem'in kompozisyonundan esinlenerek yazdım

TÜM YORUMLAR (1)