Bir çocuk annesiyim.O nedenle yıllarca çevremdekilerden - özellikle yaşlılardan - hep eleştiri aldım, öğüt aldım.... “ Neden tek çocukla kaldın! ”........” Bir çiçekle yaz geçmez.”...... ”Bir çocuk, hiç çocuk.”....” Neden ikinci bir çocuk düşünmedin? ” sözleriyle adeta azarlandım.....Hele hele kız annesi olduğumu bilen veya öğrenen hemen herkes tarafından, “ Hadiiiiii! Belki oğlan olur,” diye, ikinci çocuğa özendirilmek istendim........Bu “ille de erkek çocuk” saplantısı, toplum olarak içine düştüğümüz büyük bir yanılgı.
Oysa benim, ikinci kez anne olmaya hiç ama hiç zamanım olmadı ki! .....Öğretmenlik hayatım çok yoğun geçti. Günde beş, son yıllarda altı saat ders, derslerden sonra yetiştirme veya öğrencilerin beşinci sınıfta girecekleri sınavlara hazırlık kursları, halk oyunları ekibi çalışmaları, zaman zaman müsamere çalışmaları ve başka sosyal etkinlikler.......
Ayrıca bir ev kadınıydım.Çekip çevirmek zorunda olduğum bir evim vardı. Evet, bir öğretmendim ama aynı zamanda anneydim, eştim, bir evlâttım,hatta bir evin geliniydim. Omuzlarımdaki yük öylesine ağırdı ki! Yanımda, sürekli benden bir şeyler isteyen, benden bir şeyler bekleyen birileri vardı. Kadın olmak zordu...Bu yoğun koşturmaca içinde; ikinci bir bebeğe ayıracak uygun haftaları, uygun ayları, uygun seneyi bir türlü bulamadım.
Birinci sınıfı okuttuğum yıllarda, asla anne olamazdım. Birinci sınıf; zevkli olmakla beraber, çok çalışmamı gerektiren bir sınıftı, yorucuydu. Birinci sınıf, en önemli sınıftı. Öğrenciler okuma - yazma öğreneceklerdi. Günlük yaşamda, diğer sınıflarda kendilerine gerekli olacak birçok bilgi ve becerilerin temelleri birinci sınıfta atılacaktı.O nedenle birinci sınıfı okuttuğum yıllarda anne olamazdım. Birkaç haftalığına veya birkaç aylığına sınıfımı bir başkasına bırakamazdım.
Tamamını Oku
HanımefenDİ
Toplumumuzun çarpıklığının tokat gibi yüzümüze vurmasıla başlıyor ilk bölüm.
Bir çocuk annesiyim.O nedenle yıllarca çevremdekilerden - özellikle yaşlılardan - hep eleştiri aldım, öğüt aldım.... “ Neden tek çocukla kaldın! ”........” Bir çiçekle yaz geçmez.”...... ”Bir çocuk, hiç çocuk.”....” Neden ikinci bir çocuk düşünmedin? ” sözleriyle adeta azarlandım.....Hele hele kız annesi olduğumu bilen veya öğrenen hemen herkes tarafından, “ Hadiiiiii! Belki oğlan olur,” diye, ikinci çocuğa özendirilmek istendim........Bu “ille de erkek çocuk” saplantısı, toplum olarak içine düştüğümüz büyük bir yanılgı.
BU BÜYÜK BİR YANLIŞ. ERKEK ÇOCUK SAPLANTISI, HAYIRLI EVLÂT OLDUKTAN SONRA NE FARKEDER* NE ERKEK ÇOCUKLAR VAR?
Öğretmenim. Nur içinde yatsın. Bana ilkokul hocam ( O zaman hoca derdik) Lemen Yeşilyepe'yi hatırlattınız.
Enfes, doğal yazılmış duygulardı. Tam puan gönülden öğretmenim.
Gönül bahçemden gönül bahçenize 1001 renk çiçek yolluyorum. Kabul buyurunuz lütfen.
Saygılar...
Âlimoğlu
Bir çocuk az, iki çocuk da çoktur. Sizi anlıyorum. Çünkü emekli öğretmenim.''Dünyanın bütün çiçeklerini getirin, bana...'' diyen şiiri bilirsiniz. Öğrencilerimiz neyimiz olur ki???
Sevgiler öğretmenim............................
Bir çocuk az, iki çocuk da çoktur. Sizi anlıyorum. Çünkü emekli öğretmenim.''Dünyanın bütün çiçeklerini getirin, bana...'' diyen şiiri bilirsiniz. Öğrencilerimiz neyimiz olur ki???
Sevgiler hocahanım...
merhaba,
Ben de bir kız annesi ,birinci sınıf okutan bir ogretmenim..Yazınızı okuyunca bir ana kendi yasadiklarim hisssettiklerim ve belki de hissedeceklerim geldi gozumun onune...
elinize saglik ne guzel de dile getirmissiniz
Yuregin dert gormesin sevgili Kamuran...( dusunuyorum da cocuklarima bu yazini okuyup cevirsemmi acaba..??) kutlarim seni....
En güzele siz sahipsiniz...yüreğiniz dert görmesin.. sevgiler
Neşer selman
'bu güzel gönlünüzle öğrencilerinizin annelerinden daha çok hak'etmişsiniz onların annesi olmayı zaten...'
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta