Duygularda incelik sabırda doruk nokta
Anne kışın bir örtü, yazın, gölge sokakta.
Anne doyuran unsur. Anne sevgi kucağı,
Hep ağlayan gözyaşı evin sönmez ocağı..
İçte şefkat yumağı, dışarıda aslan olur.
Yavrusuna hep siper, hedef kendisi olur.
Canının kıymeti yok evlada can feda der.
Tehlike doruğunda kendini feda eder.
Hayatın mucizesi kendinden bir parça can
O yavrusuna canan her damarda aynı kan..
Çocuk için şefkattir, çocuk için bir sabır
Çocuk için bir kucak ayrılığa vuslattır.
Çocuk dünya neşesi çocuk gülümseyen yüz.
Çocuk anneye bakan, parlak büyük iki göz.
Anne verendir her an çocuk alan her zaman
Annelik kimliğidir, verirken mutlu olan.
01.11.2025
Seyfet Bozçalı
Kayıt Tarihi : 31.10.2025 21:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!