Anne, ne anlamlı ne derin bir kelime ama benim için sadece hüzün ve gözyaşı.
Neden mi?
Anne deyince soLyanımın sızısını hiç dindiremiyorum.
Ben senin ne varlığını ne de yokluğunu anlamlandıramıyorum.
Sadece Anne dedikce içime düşen ateşi biliyorum.
Hani anneler yavrularını hiç bırakmazdı,
Hep koruyup kollar, bağrına basardı.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Çok duygulu çok içten..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta