Anne olmak Şiiri - Kamile Kaynak

Anne, ne anlamlı ne derin bir kelime ama benim için sadece hüzün ve gözyaşı.
Neden mi?
Anne deyince soLyanımın sızısını hiç dindiremiyorum.
Ben senin ne varlığını ne de yokluğunu anlamlandıramıyorum.
Sadece Anne dedikce içime düşen ateşi biliyorum.
Hani anneler yavrularını hiç bırakmazdı,
Hep koruyup kollar, bağrına basardı.
Sen neden terkettin beni.
Ne suçum günahım vardı be Anne el kadar yavrunu nasıl verdin ellere.
Bensiz ağlar,geceleri uyuyamaz kimse onu benim gibi saramaz diye, hiç mi aklına gelmedim.
Sensiz bir mevsim degil kırk mevsim geçti.
Büyümesine büyüdüm de içimdeki boşluğu hiç dolduramadım.
Kimse kızım duygum deyip saçımı okşamadı.
Ben hiç ninni dinleyerek uyumadım.
Anne kokusu diye birşey varmış ben o kokuya hasret yaşadım.
Annen öperse bütün acıların geçermiş,arkadaşlarım öyle derdi.
Ben kendi yaralarımı kendim sardım hiç biride geçmedi Bee Anne, hele şu yüreğimde ki acı hiç geçmedi.
Gündüzleri yine atlattım da gece olunca yastıgımdan başka sarılacak birşey bulamadım.
Hıçkıra hıçkıra ağlamak istedim duyarlar diye korktum aglayamadım.
Of anne ooff ne sana olan özlemim diniyor ne de içimdeki öfke geçiyor.
Neden Anne neden.
Allah aşkına çık gel artık tek bir sebep söyle.
Sevilmeyecek kadar çirkin miydim.
Yoksa beni dünyaya getirmeyi mi istemedin.
Yıllardır aklımda tek bir soru annem beni neden sevmedii.
Biliyormusun,annesinin sevmediğini kimse sevmez diyorlar.
Haklılar be Anne kimse öyle içten sevmedi beni.
Ahh be Anne sen benim çocukluğumu,gençliğimi,hayallerimi çaldın.
Senin yüzünden kimseye güvenemedim.
Gerçek sevgi ne hiç bilmedim.
Benimde arkamda annem var herşey çözer diyemedim.
Annesizlik suçmuş gibi yıllarca başımı önüme eğdim.
En zoruda annen nerede sorusuna hiç cevap veremedim. Annem beni terketmiş
Hiç sevmemiş diyemedim.
Bu hayata olan öfkemin,nefretimin tek sebebi sensin.
Sen benim dünyamın katilisin Anne!
Şimdi çıkıp gelsende geçmeyecek bu acı ne sen ne de ben saramayız yaralarımızı.
Belki görsen de tanımazsın.
Eger olurda denk gelirsek yada hiç kavuşmadan ölür gidersek.
Bil ki sen benim hayatımı zindan eden bir yabancısın.
Hem bana can veren hem de canımı alan bir YABANCISIN.