Anne olmak yaşamı kendin için yaşamayı unutmaktı…
Kuzun hastayken iyi olamamak,
O iyiyken sevinçten havalara uçmaktı…
O düştüğünde elinden tutmak,
Tökezlediğinde dayandığı dağ olmaktı…
Anne olmak…
O doğduğunda şahsi yaşamı
Rafa kaldırmaktı…
Kuzum iyi misin diye sorduğunda,
İyiyim annem diyen sesiyle
Yaşama yeniden tutunmaktı…
Anne olmak…
Onun yiyemediği yemeği,
Ömür boyu unutmaktı…
Rahman’ın yüreğine yerlestirdigi,
Ulvi bir sevgiyle onu sevmekti…
Anne olmak…
Onun tutmayan eli,
Yürümeyen ayağı olmaktı…
Okul da öğretmeni,
Uykusunda onu sarmalayan,
Yorganı olmaktı…
Anne olmak…
Evladını karşılıksız,
Ve tükenmeyen,
Bir sevgiyle sevmekti…
Anne olmak…
Onun işiten kulağı,
Konuşan dili
Olmaktı…!
Anne olmak…
Allah’ın yazdığı,
En güzel kaderdi…!
Kayıt Tarihi : 5.10.2017 21:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!