o minik elleriyle
hayata tutunmaktı anne olmak
beni unutup
yalnız bir meleğe yaşamaktı
gözlerini silmek
mutluluğu için dualar etmek
onu insan olmaya
hazırlamaktı anne olmak
yetmiş yaşına da gelse
beş yaşında görmekti anne olmak
unutmak tüm menfaatleri
gözünde parlayacak tek bir ışık için
feda etmek her şeyi
"yemedim yedirdim"
"giymedim giydirdim" değil de
ben sorun değilim
yavrum yaşamalı her şeyi
diyebilmekti anne olmak
seni hiçe saydığı halde
en küçük sıkıntısında
yavruma bir şey olmasın deyip
sarıp sarmalayabilmekti anne olmak
anne cennetti evlatsa bir melek...
Kayıt Tarihi : 18.4.2014 15:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)