Daha dün gibi; ismimin önüne gelen,
En güzel ünvandı; anneliğim.
Canımdan candı,Allahtan emanetim.
Yüzünü bile görmeden,koşulsuzca sevdiğim,
Gelsin diye gün sayıp,yolunu gözlediğim; bebeklerim...
Yoktu bir okulu ki; gidip öğreneyim.
Ama artık ben bir anneyim.
Annemden gördüklerim,keşke annemde olsa dediklerim,
Hislerim,içimdeki sonsuz sevgimdi; benim yol gösterenim.
Çok büyük sorumluluktu tek bildiğim.
Başarmak ve başarmalarını sağlamaktı, artık benim tüm derdim.
Yıllar yılları kovaladı; büyüdü bebeklerim,.
Hayata hazırdı şimdi gururum; MELEKLERİM.
Seyretmek keyfim artık; en güzel eserlerim,
Canımdan can alan; kanatsız meleklerim.....
Kayıt Tarihi : 6.5.2012 20:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anneler günü için hayata gelmelerine vesile olduğum meleklerim; kızlarım için duygularımı kaleme aktardım....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!