Anne Nerdesin Şiiri - Ünal Çağabey

Bir bomba düştü
kana bulandı ellerim
ellerim ellerime küstü
gözlerim kendine..

Bir bomda düştü çocuğun gözlerinden aşağı
kardeşlik lafta kalmış sanırım
öyle demekteydi gazete başlıkları
çocuk ağlamakta kendinden muzdarip
çocuk çocukluğundan bile habersiz..

Nasıl olduğunu bilmiyordu oysa
oynamaktaydı arkadaşlarıyla sokakta
birden,birden
aman allahım arşın yarıldığı vakit
ve gözlerini açtı kolsuz bir yaşama..

şimdi aklının bir köşesinde kaldı
annesine sormak istedi
fakat annesi ondan önce toprağa baktı..

Ellerini her zaman dua için
dua için kaldırmıştı ve
ve ardından da göğe bir tebessümle bakmıştı
annesini aramıştı
gözleri biçarenin
'anne allah yukarıda değil miydi
peki neden izin verdi ' demek için..

çocuk aklı işte kavramaz bazı şeyleri..

bilmem şimdi nerde yatıyor annesi
kucağında kalmıştı sanırım kolları çocuğunun
ve bir dozer cesediyde beraber sürükleyip almıştı
oysa şimdi annesini arıyordu kolsuz gözleri
'anne ben burdayım sen nerdesin' demek için...

Ünal Çağabey
13/01/2008'