Üşüyorum anne nerdesin?
Ben burada yalnızım anne,
Babama selam söyle,
De ki; Elif ayakta durabiliyormuş artık,
Gülebiliyormuş ağlamaktan öte...
Nerdesin be anne!
Ellerim; ayaklarım buz kesildi:
Üşüyorum anne...
Sıcaklığını hissetmeyi,
Teninin kokusunu taa ciğerlerime çekmeyi özledim.
Binlerce öpücük kondurmayı
O gül kokulu yanaklarına...
Seninle anne,
Seninle çayımızı yudumlarken
Şarkılar söylemeyi,
Seninle ağlamayı,seninle gülmeyi,
Seninle uyumayı özledim...
Senin için güzel annem,
Senin için doğduğum günü,
Senin için ölümü bile özledim.
(12.09.2002)
(Ankara)
.
Elif AyanKayıt Tarihi : 24.3.2007 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ant+10 puan
Tüm annelere sevgiler.
Senin için doğduğum günü,
Senin için ölümü bile özledim.
yüreğin titrediği an..
saygılar yüreğinize...
selamlarımla...
TÜM YORUMLAR (7)