Ben hiç tanımadım annemi,
Kollarında hiç uyumadım sarılarak,
Saçları ne renk, kokusu nasıl bilmem.
Siyah beyaz bir resim ve kırık bir çerçeve,
Tozlu raflarda saklıydı annem.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Merhaba gönül dostum Metin TOZ, Şiirini çok beğendim. Gönlüne sağlık. İslahiye'li yazar, çizer bizlerin göksünü kabartmakta. Başarılarıyın devamını dilerim.
Emşerime sonsuz selam ederim.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
Merhaba gönül dostum Metin TOZ, Şiirini çok beğendim. Gönlüne sağlık. İslahiye'li yazar, çizer bizlerin göksünü kabartmakta. Başarılarıyın devamını dilerim.
Emşerime sonsuz selam ederim.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
Yan ey kara toprak,
Çocukluğum gibi, gençliğim gibi,
Başka annesizliği sana kim anlatacak.
Sarp kayalardan kopan parça gibi,
Un ufak ettin ya sen beni,
Yüzün ak olmasın kara toprak.
Al beni de al ne olur.
Ölümün rengi ne ki…
Şimdi,
Anneme,
Anneme götürün beni,
Bedenimin ilk şeceresine …
Zerdali renginde daha sararmayayım,
Annemce sarılayım kefenime,
Yokluğunun karanlığında ölüyorum anne,
Farzet ki,
Hiç.
Sensiz hiç yaşamadım anne.
Şiir baştan sona çok güzel. Şiir gibi şiir... Duygular gerçek olunca... acılar mısralara gerçekten dökülünce işte böylesi bir şiir yazar yürekler...
Hüzündü. Ama çok beğendim. Kalemin daim olsun.
Kutluyorum.
Saygımla
Yaşayrak yazılmış bir şiir.Tadı da ona göre ,tebriklerimle...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta