Tüm çiçekler anne kokar derlerdi
Aldırmazdım ta ki koklayana dek
Ayrılık acısı nedir bilmezdim
Hasret yüreğimi oklayana dek...
Ben annemi yüreğinden tanırdım
Anne diyen herkesten kıskanırdım
Yokluğa alışmak kolay sanırdım
Yaşlı gözler ile bekleyene dek...
Geldi geçti ömür atım bakmadım
Çalıştım dindim bir kez bıkmadım
Olanlara gülüp geçtim takmadım
Anne özlemini ekleyene dek...
Meğer tutunmakmış anneye, sevmek
Özlem dedikleri dizini dövmek
Kim bilebilirdi yanmak ne demek
Ateş köz bağrımı yoklayana dek.
Gece gündüz yollar nasıl gözlenir
Özlemler kederler nasıl közlenir
Bilmezdim acılar nasıl gizlenir
Kanayan yürekte saklayana dek.
Turgay Ata
Kayıt Tarihi : 8.5.2019 16:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgay Ata](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/08/anne-kokar-cicekler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!