Anne Kimse Yok Şiiri - Timur Taşkın

Ses seda yok!
Sokak uyanmamışken güne
Arkadaşlarını bir başına
Bekleyen çocuk.küçük kardeşiyle
Topuda vardı ve elindeydi
Hiç zıplatmak da içinden gelmedi
Balkondan bakan ananesine
Boşuna çıkmışım diyordu
Orucun ilk günüydü
Kardeşi de merdivenlerde otururken
Onu çağırıp top atsa
Topla beraber biliyordu ki yuvarlanır
O kadar da küçüktü
Bisikleti olanları da gördü
Ah! işte tam zamanı
Arabalarda yoktu sokaklarda
Vızır vızır turlardılar bi güzel!
Ne ayna ne zile ihtiyaç!
Belki de tatile gittiler anne!
Diyemedi çocuk bekledi
Ses seda yok!