Anne Kanadı Şiiri - Ekrem Şama

Bu gün onyedime bastım anneciğim!
Ne olur artık benden bir şey saklama,
Sakat doğmamda senin kusurun yok ki,
Artık gözyaşı dökme geçip arkama!

Hatırlar mısın geçen seneyi anne?
Yaş günümde gülerek öpmüştün beni,
Her ne kadar benden saklamış olsan da,
Arkamda hep ağladın, hissettim seni.

Yataktayım, duymasam da görüyorum,
Bana bir hayat adadın anneciğim.
Sen olmasan bana kim kanat gererdi,
Melek kanadı, kanadın anneciğim.

Yanımdayken herşeyi unutuyorum,
Beni görünce sen de unutuyorsun.
Hep bir gün yürüyeceğime inandın,
Bundan elimi çok sıkı tutuyorsun.

Olan biteni yeni anlıyorum ben,
Onyedi yıldır kurumadı gözyaşın.
Hakkın ödenir mi alnın kırış kırış?
Bembeyaz oldu mübarek saçın, başın.

Böyle olmayı ne ben istedim ne sen...
Allah’ın takdiri, şikayet yok asla,
Kullar bilmese bile Allah biliyor,
Anne senin çektiğin benden çok fazla!

(İstanbul:05.05.2004)