Yine akşam oldu tam saatinde, yeniden yandı sokakları aydınlatan lambalar, günün bittiğini anlatır gibi. Diğer yandan ölümle yüz yüze kalanlar için henüz bitmemişti direnmek yaşatmaktır diyerek, nefes alıp veriyorlardı daha. Yeni bir başlangıç, yeni bir umut, bir el bir nefes ve bir ses gerek, hadi diyordu içinden hadi bardayız; düşünüyor ama sesi çıkmıyordu....
Dışardakiler de içerden gelecek bir kıpırtı bir ses pür dikkat kesilmiş bekliyorlar “aha tam bu katta bir anne ve kızı kalmış” diyorlar sağ çıkan komşuları; bir anne ile kızı....
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta