Anne hayatı Şiiri - Zeynep Saylan Ayşe Kuz

Can annem bizleri, nasıl büyüttün,
Yedi yaşındaydı, kardeşim canım
Bizlere verdin bol, bolca öğüttün,
Ben ise onbir'dim, çok zordu anım.

Özlem düştü kalbe, gelemez bize,
Kücüktüm bilmeden,ağladım sessiz,
Hasretin düşmüştü, bir anda öze,
Çok erken bıraktın, bizleri sensiz.

Garipti yalnızdı, ayakta durdu,
Etrafta sevenler,komşular çoktu
Babam kıskançtı, seni çook yordu,
Cengelköy'de kamyon, sürende yoktu.

Zenginlikten düştük, çok çok zorluğa,
Babam kabre kondu, kaldık bi çare,
Atamız gidince, düştük darlığa,
Acılar artıyor, yürek bin pare.

Annem bakkal açtı,müşteri boldu,
Konu komşu, alış verişe geldi,
Raflara ceşitli,ürünler doldu,
Sohbet edenlerin, tamamı eldi.

.........zeynep Saylan.........
..........sarmal kafiye........
.......capraz şu an ........
.........beyit de oluyor.......