Aşk hüznüm uçarı sevdalardan aldı münzevi halini
Paslı demir kapılar kapandı üstüme, tutsak gecelerde
Duman altı tüneller geçti içimden, sevdalı gülüşler
Eski kurtlar bile anlayamadı, yaralı kuzu olduğumu
Külleri savrulurken yalnızlığın içimde hiçlik limanlarına
Anne gülüşleri düşer içime, sureti gaip anne gülüşleri
Anne gülüşleri geçer, inmelerime şifa düşler dolusu
Kadınsı acılar çektirir bazen, kurumuştur ağlamayası gözleri
İstanbul gözlerinde kördüğüm, beyhude, muammadır gördüğüm
Saklısı susmakla örtülen, gülüşüyle harelenen kadınlık
Kırkında yaşlanan bedeni, ölü düşleriyle yaşayan ana
Çocuğunun deli akan kanına akıtır ölen düşlerini
Dirilir umuduyla, kanıyla canıyla besler emanetini
Çekilirse çocuğun kanı bir daha ölmesin düşleri diye
Afacan çocuksa beslendikçe sığmaz kendine
Düş görmek en büyük zaafıdır, divanedir, aşıktır
Karşı devrimle yıkılır kadının son olmayası umudu
Ama yıkılmıştır işte, ama yıkılmıştır, kim tutar
Cehennem zakkumunu dünyada yemiştir ana
Son hazırlıksız gidişe yakalanır bir gün ama ne yakalanış
Aslına rücu eder sessiz bir gemiyle sonsuzluk ülkesinde
Çocuk bakar arkasından kendini görür,
Bense görmediğim bir ana için ağıtlar yakarım
İmgesi düşer aklıma, Filistin’de bir ana için ağlarım
Kayıt Tarihi : 25.2.2007 11:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duman altı tüneller geçti içimden, sevdalı gülüşler
Harikulade dizeler.
yüreğine sağlık.
saygı ve sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (3)