Anne Geri Gel Şiiri - Mehmet Dumanlı

Anne beni duyuyormusun, ses ver,
Anne beni duyuyormusun, sesleniver,
Anne beni görüyormusun, gülü ver.
Anne beni görüyormusun, gülüver.

Anne ben seni duyuyorum her gece düşlerimde,
Sana anne diye sesleniyorum, çığlık çığlığa,
Anne ben seni görüyorum her gece düşlerimde,
Hayalin akmasın diye gözlerimden,
Ağlamıyorum,
Kalsam da hıçkırık hıçkırığa,

Anne beni kime emanet ettin, kime bıraktın,
Anne farkında mısın beni de kendinle yaktın,
Anne içimdeki boşluğu bir başkası doldurur,
Senin yerini bir başkası alır mı sandın,

Anne sensiz gündüzler artık bana karanlık,
Gecelerimde ise sen varsın, gece bana aydınlık,
Yok seninle dünyamda hiçbir şeye dargınlık,
Olmasın sabahlar, seninle geceler hep aydınlık

Anne beni duyuyormusun, seni çok özlüyorum.
Anne beni görüyormusun, senin için ağlıyorum.
Anne beni dinliyormusun, geri gel diyorum,
Anne seni çok özledim, çok seviyorum.

Mehmet DUMANLI 16.12.2008