Anne Gel Odama Şiiri - Ümit Yıldırım

Anneciğmm gel odama,
Kapıyı vurmadan gel,
Aç sonuna kadar,
Oğlunun ne halde olduğunu,
Görmek için gel,

Soru sorma, ne oldu deme,
O söylemeden, sen sorma
Gördüğün, oğlunu
Hayra yor, şere yorma,,
Gül gitti mi diye sorma anne,

Gitti diyemem sana anne,
Herşey bitti diyemem sana anne,
Gül bana doymadan, ben ona doymadan,
Gül gitti gülüm gitti,diyemem sana anne,

Gül bir çiçek değildi, benim gülümdü anne,
O el değildi, önümde eğildi anne,
Bu gül o değildi, bence çok sevildi anne,
O gül gider, benim gülüm gitmez anne,

O sevmeyi biliyor du anne,
O üzülmeyi biliyor du anne,
O da beni seviyordu anne,
Giden gülüm değildi anne,