Anne Fedakarlığı Gibi Şiiri - Ergün Karahan

Görmemelisin diyorum kendime bilmem kaçıncı bin kez
Dönüp dolaşıp karşında buluyorum kendimi
Nasıl güçlü mıknatıs var gözlerinde irademi parçalayan
Bana özgürlüğümü ver kafesinden çıkar sal gökyüzüne
Kurtuldum deyip gider miyim böylesine müptelayken gözlerine
Perişanım ne yanına yaklaşabiliyorum ne uzaklaşabiliyorum
Gururum darmadağın her tosladığında sana etrafa saçılan
Böyle değildin işkencenin büyüğü oldu burnunun havada gezmesi
Değer bilmezler burnunu yere sürttüğü gün anlayacaksın beni
O gün sana yanan ben olacağım tıpkı annen gibi
Anneler kimse bilsin diye yapmaz fedakarlığını
Kendime rağmen senin için yapacağım içim kan ağlayarak
En büyük fedakarlığım olsun gözlerinden vaz geçişim