Bizzat şahit oldum güneşin erken uyanışına
Gözlerimle gördüm sabahın 5 inde
Şafak vakti ısıtılan şaraplara hınzırca gülümsedim
Ve bir an,
Annem ne der diye dertlendim
Kimseye söylemedim
Beyaz odamda uyukladım
Ve rüyalara daldım...
Oysa,
Gecikmiş tüm karanlıkların kutuplarına yapılan darbeleri de gördüm
Çıkamadığım tüm sokak başlarına gizlice ağladım.
Uykusuzluğuma alkol döktüm anne, yaram iyileşmedi
Duyulmayan sesleri sustum
Kimselere söyledim
Uyuyamadım ve nöbet tuttum...
Gün daha güne geçmemişken,
Ateş başında saklı gizli söylenen ağıtlar gibi bu gece yarısı halim
Yani,
Batı ve doğunun meridyen farkında aklım
Anne, sen bilmezsin
Hoş, bende çok bilmem ya
Ama asırlardır ağlarım
Söyleyemem derdimi ne batıya ne doğuya
Ne sana ne de kendime....
Uykusuzum anne,
Kızma,
Ne yazık ki
Bu sefer senin de elin yetmez uyumama Anne...
Kayıt Tarihi : 5.8.2013 01:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rojava
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!