Anne Çocuk Yunus Ay ve Deniz

Birinin sesi
Gel, dedi yunusa
Bu gece ay gecesi
Deniz çarşaf gibi
Çok dikiş var dikilecek
Başla hadi
Nasıl yaşanır dünya
Bunca yırtık sökükle
Kim bu hanenin hanınmı
Her yer kir pas içinde
Baba suya sabuna dokunmadı mı
Bu da neyin nesi

Toprağı yeşert
Gök yüzünü ağart
Dalgaları çitile
Hadi durma
Sevgiyle ama aşkı da unutma

Ne kadar sökük varsa yürekte
Başladılar dikmeye
Hem de
Sahildeki çocuğun
Gözleri önünde
O gece herkes
Barış gibi
Kardeşlik gibi
Su gibi
Bir şarkı söyledi düşünde

Çocuğa
Gel, dedi annesi
Bu gece bulut yok
Gökyüzü ayna gibi
Uzat avuçlarını
Yıldızlar dökülecek
Ay kalaylanmış kap sanki
Annenin okşayan sesi
Çocuk sandı ki
GülüşündeTürkü dokuyor annesi

Anneniz,
Çocuk, yunus siz
Ay ve deniz
En güzeli hanginiz
Bilemediniz
Sizsiniz
Seviyorsa yüreğiniz

Yoksa siz
Güzel değil misiniz

MAHMUT NAZİK
12 ŞUBAT 2008
MERSİN