Anne Çocuk Ve Masal Şiiri - Uğur Kurt

kandı gece
çocuk uyandı masalından
elleri yumuk yumuk

bir kaç damla gözyaşı gördü ağıt ve gece
annenin yüreğinden
pamuktan ince ellerinden, küllerinden..
doğdu ay vurgun sularda.

kundak yılan tıslaması, yangın yatağıydı
büyüdü pencerelerde gölgeler
kış, ayaz ve baykuş şarkısı...
anne son çığlık kadar küçüldü, kundağa yürüdü.

ateş boncukları salındı bir zaman,
çocuğun parmak uçlarında, terli yüzünden.
.... fısıltı karanlık ecel suskunluğu, bıçak sırtı zaman...
bekleyiş sancı, anne sancıydı
bekledi anne dinmedi sancı
ve çocuğun nemli son nefesini çekti derinden, son deminden

sonra kalktı,
dışarda kapıyı çalan rüzgarı açtı.

çakallar uludu, dağlar yürüdü eve
gecenin atlıları, hüzün kanatllıları daldı eve
alıp götürdü çoçuğu addaya, yarım konmuş bir duaya..

kapadı kapıyı anne
döndü yarım kalan masala
yarım bir yürekten geçerek
boş kalan elleriyle boş kundağa