Anne/Çocuk/Şair Şiiri - Murat Alan

ANNE/ÇOCUK/ŞAİR

ANNE

Ağlama yavrum!
toprak hediyesi gözlerinle
yağmurla ıslanır ellerin
çamurla oynarsın.
sana inci düşler,
masal gülüşler sardım kundağına
Ankalar uçurdum, Kaf dağından
resimler çizdim,
boyasız,kalemsiz.
uçurtmalar,kuşlar ve mutlaka bir deniz;
kıyısında yanan gemiler
ve uzak dostlar olan.

Ağlama yavrum!
Sen daha kabarmamış hamursun kucağımda
canımdan süt ılık ılık
ve terimden tuz katmalıyım.
Sanma anneler boşuna doğurur;
seni harmanda yaz güneşiyle kavruk,
Hazânda düşen yaprak gibi savruk,
Zemheride buz ateşiyle yoğurmalıyım.

Ağlama yavrum!
Sana göz nurundan gelecek işledim
oyalarda,yazmalarda;
mavisiyle,pembesiyle nakış nakış,
sanma bunlar motif,yalnız el dokur
ana yüreği bu ilmik ilmik
ne kadere karşı gelir,
ne alınyazısı okur.

Ağlama yavrum!
Sana isim buldum en güzelinden,
adına tarihler yazdım.
kahramanlar türettim,
türküler,şiirler söyledim.
En cehennem yalnızlıklarda /gece
en uzak yakınlıklarda/gündüz
Korkma karanlıktan,
Elbet bir gündüz doğurur.
Bil ki seni dualarım korur.

Ağlama yavrum!
Daha dünden ışık saçmışım
gelecek yollarına.
Kimine köprü olmuşum,
kimine dua asmışım levha diye.
sadece gülleri bıraktım köşe başlarına,
acımayı öğrensin diye bir yanın
ve kanamayı…
Tasa da olmalı ömrün içinde,
Seninle günlerimi sayarken geriye.

Ağlama yavrum!
Yüreğimin ortasından kuyular açılır
damlalar içimde derya olur,
Yusuflar saçılır, neyzen olur,
Hezâr-u derd, sed hezâr olur,
Anan bir damla kan;
Bu ağır yükten bizar olur.

Ağlama yavrum!
Her gece ayrı dünyalar bıraktım
yastığının altına:
Beyaz gömlekler,cübbeler
Apoletler iliştirdim yakana,
nasıl ümit keserim senden yana,
Hükmüm seninle geçmeyecek mi zamana?

ÇOCUK

Karanlıktan ürker bir çocuk
Nemli gözleri dalar geceye
Karanlık odanın her hücresinde
Yeniden doğar bir çocuk
Acıya karışır boğuk çığlıkları
Kan ince ince sızlar damarlarında
büyür gözbebekleri,
sararmış resmini görür rüyasında annesinin.

Anne!
nerdesin?
Yağmur yağıyor
hani Kaf dağı?
hani dostlar?
Elimden kan damlıyor!
Parmaklıklar soğuk.
Uzat elini,nerdesin anne?

Anne!
gelinliğim nerede?
bu renkli ışıklar,
Dünyamı karartıyor.
gölgeler eziyor kalbimi,
içim acıyor.
kesik saçlarımda yüzlerce parmak!
Uzat elini, nerdesin anne?

Anne!
Evimiz nerede?
artık her kapı gizli açılıyor!
baş parmağım yok!
yüzüm kızarmıyor!
Uzat elini, nerdesin anne?

Anne!
susadım.
Ruhum yitik,şuurum kayıp;
kaldırım taşlarında zonkluyor başım.
Susadım,nerdesin anne?

Anne!
Gül devşirdim yüreğinden,
Dikenleri de sevdim.
Ankalar uçuyor, dört yanına dünyanın
Bu son tufanı evrenin.
Ağıt yok artık/özgür gülüşler var senin için.
Boy verdi asımın nesli yeniden.
Anne! tut artık elimden!

ŞÂİR

Bırak kâğıdı,kalemi şair
Sus…
derdim sır
acım aşikâr diye
şiirim sabır
şiirim kandır damarlarına doğru

şu zavallı kız,eli kanlı bu oğul
hangi yetim şarkının bestesi
kalplerine değmiştir mutlaka
bir annenin merhamet nefesi
birinin bedeni hapis
birinin bedeni kendi kafesi
daha beşikteyken göğe ulaşmış olmalı
annesinin en gür sesi
kıyıda bekliyor çünkü merhamet gemisi

anam emaneti peygamberin
yakut kuşlar senin eserin
uçacaklar yuvadan bir gün
kanatları okşayarak yüzünü
dönüşleri ebabil misali serin
tutacaklar elbet sözünü
boşa edilmedi bu yemin
tövbesi kabul oldu bile katilin
zavallı kızın fatihası okununca demin
mim ha mim ve dal
o ismin okunduğu dildir emin

anam incinmesin artık yüreğin
ellerinle beslediğin
ve dualarla uçurduğun güvercinler
indiler başımızın üzerine
dünya aslına dönüyor sevin
beklediğin an
şafakla gelmek üzeredir.

Anam
İki dünyam
bak gözyaşlarıma
geri geldiler
Ayaklarını öpemedim ana
şimdi toprak olmuşlar
Bırak ta toprağını öpeyim.

Murat ALAN
Ağrı Ticaret Meslek Lisesi Müdür Yardımcısı
Gsm: 0 505 383 60 71