Bilirsiniz susuz kalan papatyayı,
Kaybettik gülümseyen yapraklarını.
Çocuk olan neşesini renkli nefesini,
Yere göğe sığdıramadığımız.
Mahremi bize ait olan pencereyi.
Sunulan imkan değildi insandı.
Anlamadan ziyaret oluverdik.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta