Kaba sesli müezzin bir ezan fırlatırken
En yumuşak telinden dilinde salavatlar,
Gönlünde salatlar uyanırdı
Baş örtüsünü sarkıtır iki yana
Yüzünde abdest suları mercan mercan
Avucunda deryalar dalgalanırdı
Anne her gün cennet duyguları yaşar
Ve yaşatır anlayana
Şimdi anlaşılıyor, Belki anlaşılıyor
Demek bize toprakta hayat veren İlahi
Anneye Cenneti karıştırıyor…
İnsanlık kadimden buyana meydanlara dev heykeller diker…
Ve bu dev kadın heykellerine taparlardı…
O heykeller anne heykeli derdim
O zaman bir anlamı olur
Yoksa medeniyetin
Yoksa sanatın,
Yoksa insanlığın ne anlamı kalır…
19 02 2003
Erdal GişiKayıt Tarihi : 9.3.2005 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne vefakar ve güzel dizeler
gıpta etmemek mümkün değil.
Selamlar
Necmiye Sarpkaya
TÜM YORUMLAR (2)