sokak
döküldüğüne bakmayın sıvalarımın
çıkmaz sokaklarımı akıtır
varoş bir sokağa
akif tütüncü
anne büyüdüm artık
sabahları uyandığımda kahvaltı hazırlayacak birini
beklemiyorum
bir kaç poğaça acı bir bardak çay
sabahın karşılayışı
büyümek için koşturduğum günler
çok gerilerde kaldı
şimdi
çocuk gibi davranmaya koşuyorum
sen yoksunki nazımı çeken
çocukluğumun yaşı seninle gitti
sabahın pırıl pırıl gözlerini bulutlar çalmış
yağmurlar karşılıyor beni
ellerin yerine
gözlerin eserdi rüzgardan önce
hafif bir okşayış
saçlarımı dağıtmayan
o dokunulmayan yüreğine
toprak dokunuyor şimdi
bilmezdim
insan kendisiyle yaşayınca büyürmüş
akif tütüncü
Kayıt Tarihi : 7.2.2024 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!