Anne,Bu Mektubu Sana Yazıyorum

Anne, bu mektubu sana yazıyorum.
Yalnızlığı bir kara kalemle çizdiğim
Bilinmezlik diyarından.

Anne, bu mektubu sana yazıyorum.
Mumun ucundaki titrek ateş gibi
Ürkek,çekingen,utangaç;
Ve denizler gibi
Uçsuz bucaksızken.

Anne,bu mektubu sana yazıyorum
Hasretinle bitap düşmüş ellerimle.
İçine insani duygularımı koyuyorum;
Sevinçlerimi,hüzünlerimi,
Aynı yıldızlar gibi yakınımdaki uzaklığını,
İçine ruhumdaki seni koyuyorum.

Anne,bu mektubu sana yazıyorum
Bedenlerimizi sarmışken zaman.
Ve sensiz geçirdiğim her ana,
Elinden oyuncağı alınan çocuklar gibi
Ağlamaklı bakıyorum.

Anne,bu mektubu sana yazıyorum
Deliler gibi geceyi özlerken.
Senden kalan bir tutam gülüş için
Son çarem rüyalar.
Sonsuza dek uyumak istiyorum,
Hayal de olsa gülüşünü özlüyorum.

Anne bu şiiri sana yazıyorum.
Ve senden son kez
Bir daha bitmeyecek masallar anlatmanı istiyorum.
Aynı yerde oturup
Tarif edemeyeceğim o duygularla bakmanı,
Sofrada konuşuyorum diye bağırmanı,
Bir daha gitmeyecek tavırlarla
Çay yapmanı.
Anne senden ilk kez
Yapamayacağın şeyler istiyorum.
Annem,mucize kadın.
Bir mucize yapıp tekrar gelmeni istiyorum.