ANNE Bu günümü kendime ayirmaliyim.
hayatin demine varmaliyim.
köse bucak neye niyet nerde kismet aramamaliyim.
icimde sulh cihanindan aksam günesin son isinlari sönmeden.
kendimi ikna etmeliyim.
bu günü kendime ayirmaliyim anne..
narenceli serbetten yudum yudum huzur icmeliyim.
kendimi bu gün gormeliyim ikna etmeliyim.
hayatta dair ne varsa görmezden gelmeliyim.
bu günü kendime ayirmaliyim anne.
sokaklara cikmaliyim insanlari herseyi görmezden gelmeliyim anne.
insanlar kimi yardim arar kimi ekmek arar kimi deva derman arar anne.
bu günü kendime ayirmaliyim icinden cikmaliyim anne.
kimi gariban kimi perisan yüregime indi.
bu günde icimde insanlik kazandi anne..
Kayıt Tarihi : 31.10.2015 22:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cuma Tekparmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/31/anne-bu-gunumu-kendime-ayirmaliyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!