Anne (bir Bahar Özdemir şiiri..)

Saçlarıma kurdelelerle ümitlerini bağlayıp,
Siyah zülüflerde kristal yaşlar bırakıp,
Hiçbir ölüye yakışmayacak kadar güzel bir tebessümle
Gittin…

Oysa daha yapılacak nazlarım vardı benim.
Birlikte geçirilecek kışlarım, yazlarım…
Anlatacaklarım vardı, dizlerinde ağlayarak anlatacaklarım.

Bu sana kalbinin ilk oyunu değildi,
İlk yorgun gidiş değildi bu!
Her seferinde dönüyordun saçlarımı okşamaya,
Belki göğsünde fazla bir dikiş iziyle daha…

Sana yakışırdı yaşamak.
Hayatı üzerinde senin kadar güzel taşıyan görmemiştim.
Oturup ölmeyi beklemedin hiçbir zaman,
Belki de biliyordun, zamanın yok bekleyecek.
Çekip alacaktın asırlar öncesinin huzurunu, geleceğin kahırlarını ilk ateşte yakacaktın…

Bir gazel düştü dalından.
Bir ciğer yandı, onlarca yürek…
Tırnaklarım söküldü acımdan.
Silinemedi tek sevdanın feryadı kulağımdan.
Bir mahşer kalabalığı vardı ki annem;
Teselliyi buldum sadece, o kanlı yaşlarla ıslanan dualardan...

Ben seni yazmak istedim,
Buğulu hilallere büründü geceler.
Ayın gölgesi toprağa vurdu,
Toprak sırtımdan vurdu.
Acizliğinden utandı kelimeler.
Seher vakti çiğ damlaları oldu güller üstünde,
Güller boynunu büktü dallar üstünde...

Ne zaman düşünsem seni;
Kulağımda hep aynı melodi,
Türkü desem değil ağıt desem değil.
Bir kına gecesi canlanır gözümde,
Biraz daha bükülür boynu içimdeki çocuğun.
Bilmezler cennet bahçesidir bana koynun,
Sensizliğin ummanında her soluk başka vurgun…

İzler arıyorum her yerde senden,
Bu yerden her şeyini alıp gitmiş olamazsın!
Bir gözde bakışların kalmış olmalı,
Bilmiyorum hangi duvar saklıyor kahkahanı.
Penceremdeki çiçeklerde dokunuşların vardır,
Çarşaflarda ipek tenin, halılarda ayak izlerin…
Bir yıldızın ucuna takılı kalmış olmalı dileklerin.
Sesin bir kırık telefon ahizesinde kalmış;
Bir cümle var, senin söyleyemediğin benim duyamadığım...

Hatırlıyorum korkardın yağmurlu havalarda.
Yüreğin karanlık bir odada kilitli kalmış serçe gibi
Çarpardı duvardan duvara.
Her şimşek çakışında içinin titrediğini görürdüm.
Ama şimdi her mevsim bahar olsun istiyorum,
Her bahar yağmur yağsın.
Çünkü bir mucizemde gizli, bir bende,
Birde yağmur sonraları toprakta senin kokun.
Sayıyorum, azalıyor günleri yokluğunun…

Bahar Özdemir