Anne bak kanıyor yaralarım
Anne bak acıyor canım
Anne bak ben artık yaşayamıyorum
Anne beni öldürsene
Gözlerimdeki yaşlar dinmiyor
Kabuk bağlamıyor yaralarım
Nefes alamıyorum artık
Anne beni öldürsene
Mezarımı derin kaz
Uçup gitmesin kalbim ellere
Üzerine bir bardak su dök söndürsün beni
Anne beni öldürsene
Buralardan kaçmak isterdim
Senden istemezdim sonumu
Ellerinde ölmek isterdim
Anne beni öldürsene
Kabul etmedi elinde ölmemi
Yaşamamı hiç istemedi
Sevmek yalanmış meğer
Anne beni öldürsene
Ben başlarken öldüm oysaki
Ne oyuncu oldum ne de yazar
Ne yönettim oyunu küçük bir figürandım
Anne beni öldürsene
Sen getirdin dünyaya beni
Sen attın beni kurtlara
O ise yedi bitirdi beni
Anne beni öldürsene
Elimi uzattım kaçtı benden
Bir adım attım kanatlandı uçtu
Kalbimi çıkardım verdim eline
Anne beni öldürsene
Ben onsuz olamadım
Ama onunla da yapamadım
Artık perde kapandı
Anne beni öldürsene
Son kez onunla güldüm
Son kez onunla ağladım
Burada ben neden kalayım
Anne beni öldürsene
Duygularımı yitirdim önce
Gözlerimi açtım sandım
Onu görünce karşımda meğer ben çok yanıldım
Anne beni öldürsene
Anne vur kafama öldür beni
Al götür bu diyardan beni
Mezarımı derin kaz
Çünkü artık adam olmaz bu enkaz
Anne beni öldürsene
Neden yaşayayım söylesene
Yok artık kalbim benim
Sevgim direncim takatim
Anne beni öldürsene
Kayıt Tarihi : 2.1.2005 17:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Nautilus939](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/02/anne-beni-oldursene.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!