Anne Ben Ölüyorum Şiiri - Tahsin Serdar

Ne temmuz sıcağı,
ne de tutuşan dağların alevleri yüreğimi yakan,
yaz yağmurları da değil üstüme dört bir yandan yağan,
ölüm kurşunları bunlar anne!
Değdi değecek kınalı kuzuna,
belki de toprağa düşeceğim
az sonra zamansızca.

Ne baharım kalacakl geriye koklayacağın,
ne de beni ısıtacağın kışın.
Kokun kokumda,
hep dağlatda kalacak anne gözlerin,
bir de dağlardan yankılanan sesin.

İçimde bir cehennem sıcağı,
damar damar yakıyor anne!
Özlemin değilse eğer bu,
kahpe kurşunlar mı değdi yoksa bedenime?

Dağlar,günü soluyor,biliyorum,
ben neden karanlıktayım anne!
Nefes alamıyorum,boğuluyorum,
anne,ben ölüyorum.