Kararan umutlarım,gördüğüm yüzler,kördüğüm sokaklar sensiz.
Üşüyorum anne,düşlerim yalnız.
Hayat kurulmuş bir tuzak,çıkış yolu yok,kurtar anne
Gözlerim kapandı,buralar sessiz,bir yıldız kayıyor habersiz
İstemesende ölüyorum anne habersiz.
Şimdi taa saklımdasın,burası gurbet
Bir ağrı var işte anlatamadığım,nefes alamadığım.
Öylece oturup,çırılçıplak ezber yaptığım.
Anne ben ölüyorum,seninle vedayi sona bırakıyorum
Ağır olsada sanada, banada korkuyorum.
Anne galiba ben gidiyorum.
Küçükken düştüğümde sana koşardım ya, şekerli ekmek basardin moraran yanıma
Şimdi yine sana koşuyorum, o şekerli ekmegi tam şurama,yüreğime bas anne
Alacak acısını,okşa yine başımı.
Anne ben ölüyorum sana büyük haksızlık ediyorum,biliyorum.
Bu bir intihar değil sıkıldım hayattan gidiyorum.
Gittigim yerde elini anlımdan çekme korkarım ben biliyorum.
Anne ben ölüyorum…03.10.2014 21.00
Kayıt Tarihi : 11.10.2024 10:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!