Çiçekli elbisesiyle kaldırımlar üzerinde oturan,ufacık bir kız çocuğu…
Yarına dair günlerin,heybesine doldurup,ne getireceğinden bi haber…
Belki bir arkadaşını bekliyordu,buz kesen kaldırım taşının üzerinde. Belki de hiç gidip te oynayamadığı,karşısında ki parkı izliyordu simsiyah gözleriyle…
Çok cazipti onun aleminde,koşup oynayan çocukların,sevinç çığlıkları…
Bir başka güzeldi parkın salıncağı…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
