Anne! Ben ben değilim Şiiri - Mehmet Ak

Anne! Ben ben değilim, değilim anne
Sen bu derde düştün düşeli, dertliyim.
Güneş bir garip doğuyor yorgun gözlerime
Uykularım yarım, rüyalarım eksik. Neyleyim..

Her telefon çaldığında beynim zonkluyor
Sımsıkı tutmak istiyorum ellerimde zamanı.
İçim kan ağlarken tuhaf ki yüzüm gülüyor
Neşe de hüzün de yokluyormuş insanı.

Farklı bakar oldum hayata,insana
Kendime ait bin şüphe kafamı tırmalar.
Ben de mi hastayım, ne oluyor bana?
Kaygılar, korkular,cevapsız sorular…

Beni şefkatle büyüten sensin
Senin için esenlik, şifa diliyorum anne!
Rabbim sana da babama da acı vermesin
Artık hayata acı acı gülüyorum anne!

(26.10.2016)