/1/
Anne;
Doğduğumda gün ve gece eşit uzunluktaydı.
Ama biliyordun;
Gücün yetmeyecekti.
Benim için eşitleyemeyecektin bu dünyayı…
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiirde halk ağzı var. Hani kızgınlığımızda hani mtluluğumuzda söyelediğimiz gibi ' Yemin ederim ki' Şiir halktan uzaklaşıp sırça köşke girdiği zaman yalnızlığına terkedilir. Bu yönden zaman zaman halk deyimlerine başvurmak şiiri yalnızlığından kurtarır. Güzeldi.
Merhaba, tarzınızı beğendim. Kendiniz olma yolunda büyük bir çaba gördüm sizde umarım başarırsınız. Ki sayenizde yeni bir kalem kazanır edebiyatımız. Keyifle okudum sizi. Nice paylaşımlarda buluşmak üzere diyorum. Esenlikler...
Merhaba bizleri yaradan annelere öyle bir sabır bahşetmişki sonsuz o sevgi derecelenemez onlar birer sabır meleyı şiirin mükemmel kalemın daim olsun
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta