Kocaman adamlığım eriyor kendimden uzaklaştıkça
ve gözsüz kuytulu uzaklara kaçıyorum
yine dar sokaklarda boğuluyorum
yine mevsimler sadece ceza…
Yollarsa kendiliğinden ayaklarıma alışık
düş sarkan gölgelerde can çekişiyor huzurum
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
