Anne&Babama... Şiiri - Y K

her sözün ardından bırakılmışlıklar neden? ”

Sana eylesem içimi,
Açsam mabedimi,
Sarsan beni
Yorsan ve hiçe saysan…
Bu kadar acıtmazdı bedenimi…
Her bırakılmışlık bir isyandır içe,
Her yolculuk sandığımız düşler ise yalancıdır bize.
Bembeyaz ve kapkaranın zıt olduğu kadar,
Düşüncelerim de zıt bana,
Esir iki yabancı.
Söyle keskin, bu ziyan, bu öfke, bu nefret,
Kimin eseri?
Ya da neyin nesi?
Üç ayrı kimlik var içimde
Ben birine bile bürünemiyorum,
Bir hiçe bile dönüşemiyorum.
Her yaptığım hata doğruları götürürken,
Ben sıfıra düşüyorum.
Bir çizgi bir yol yada bir iz
Nerede?
Çözsem seni ve kendimi
Yada neyi?
Bilsem yalnızca… bulmasam…
---
Bana verdiğin en büyük armağan
Ve en büyük yıkım aynıysa
Ne için çelişiyoruz oysa.
Bu sıradanlık en büyük göstergesiyse bizin
Siz kime dönüşüyorsunuz…
O ve bu, şu ve o,
Sen ve ben, biz ve siz…
Kaderlerimiz ortak,
Rüyalarımız tek
Düşüncelerimiz aynı değil elbet…
Ama ben şimdi benimklilerle ilerlemek istiyorum yalnızca.
Umarsız, sorgusuz ve düşüncesiz
Bana hor görme bunca yaşanmışlıkta!
---
Hikayeye başlayalı çok oldu,
Ama yazmak çok zaman almadı.
Dökülüverdi dilinden birden sözcükler,
Ve ola geldi yaşanması gerekenler.
İtiraf değil bu yalnızca sitem,
Sitem de değil elbet belki bir, bir düş…
Yada bir çöküş…
Artı veya eksi, yalan veya gerçek.
Var ola gelen bu sözcükleri,
Anlama gerektiği gibi,
Çık istersen içinden,
Sonra var et kendini.
En olabildiği gibi hisset.
Ben bir peri değilim yada masum bir köle,
Yada bir cadı hiç değil elbet.
Ben yalnızca benim farzet.
Belki de karşılaşacağın an en korktuğun ucube,
Yada en büyük düşün oluvermişim.
Ne farkeder?
Farkeden yalnızca gerçeklerimiz oysa,
İçimizdekiler
Ve dışımızdakiler…
---
Ben hiç ağlamadım bu gece
Sorgusuz ve sualsiz içimdekileri dökmedim
Hiç ama hiç…
Yalnızca bi parçam kopuverdi yere,
Dağıldım.
Göğsüm sıkıştı en derinden
Hissettim yalnızlığımı,
Ve yoksulluğumu…
Ben hiç rüya görmedim yıllardır,
Kabuslar peşi sıra dizilmişler uykularıma.
Ben hiç aldatmadım seni
Süslü sözcüklerle kandırmadım,
Sevdim sadece
Ve ondan istedim benim gibi olabilmeni,
Ve de benden daha iyisini…
---
Karşılıklı yada karşılıksız düşünceler, sevgiler, ve aşklar uğruna…
Acıtmaz bazen zarar vermez içten içe.
Bir kaosun habercisi 2 insan,
Baştan yola çıkmışlarken bu yaşama.
Baştan bu 2 hayat bir bütüne tamamlanamazken
2 minik rüya onlara ne verebilirki
Baştan bitik 2 yaşama…
---
Sözlerimi umursamadan söyledim
İçimden gelmedi oysa hiçbiri
Yalnızca biri içimden gelen
Onu da söyleyemedim.
Yaptığım tavırların zıttını al dedim
Böldüğüm rüyaların kökünü sal…
Ben hiç mutlu olmadım küçükken.
Büyüdüğüm de ne değişti…
Ben hiç çocuk olmadım hiç büyük de olamamışım…
Büyümeyi istemedim oysa hiç
Büyüdüğümü farkettiğimde zaten çok küçüktüm…
Fırsat verilmedi bana hiç,
Fırsatı kendim yarattım.
Her bir darbeye yıkıldım,
Ama hiç biri koymamıştı şimdi olduğu kadar
Hiç bitmedim...
Ezildim belki biraz da sövüldüm
Ama hiç yenik düşmedim şimdi olduğu gibi,
Hiç çökmedim!