Anne(asker Mektubu) Şiiri - Ozan Emir Özcan

Anneee!
3-5 Nöbetine kalktım gece
Sessizdi hertaraf
Birden o hayali düştü önüme
Yakınımdaydı çok yakınımda
Bir ay bile bekleyememişti beni
Hemen atmıştı ayrılık mektubunu
Ozan ben başka birine aşık oldum
Umarım gün gelirde affedersin diye
Yapamıyorum anne affedemiyorum
Atamıyorum içimden
Oglum yapman lazım diyorsun ama
Olmuyor anne yapamıyorm
Yaşayamıyorum!

Annee!
Kaderde bunuda yaşamak varmış!
Asker ocagında aşk acısı çekmekte!
Bir ay bile bekleyemeden bulmuş birini!
Ölüyorum anne!

Geçen gece yine nöbetteydim!
Yaktım bir sigara!
Şimdi oglum sen sigara kullanmazdın diyeceksn biliyorum
Ama tek dostum oldu be anne
Tek sırdaşım..

Soguktu gece üşüyordum
Ellerim donuyordu
Güzel günleri anıyordum
Meger hiç sevmemiş hep yalanmış be anne!
Hep boşuna sevmişim boşuna yaşamışım!
Beni hayatta tutan tek şey içimdeki nefret be annee!

Bu vatan borcuda olmasa
Gelip yapışırdım yakasına
Ama bu terkediliş firara gebe!
Şimdi saçmalama oglum degmez diyorsun
Annee sonunda bunun olacagını iyi biliyorsun!
Ya çıkar gelirim!
Yada bir daha dönemem ben anne!

Anneee!
Bu terkediliş ya firara gebe yada bir daha o diyara hiç dönmemeye!