Anne Aşık Oldum Şiiri - Özgür Nalkıran

Hani soruyorsun ya bana derdin ne diye
Aşık oldum
Ne beter bir illetmiş aşk
Hep böylemidir aşk?
Hep sevenler mi kaybeder?
Her zaman aşıklar mı üzülür?
Peki anne Dünya’ya aşık kimse var mıdır?
Dünya da yaralar mı insanı?
Ayaklarına prangalar takıp koşturur mu?
Kalbini bir kartala emanet edip arkasından sürükler mi?
İnsan insanı neden üzer anne?
İnsan hiç mi bilmez;
Meltemin arkası poyrazdır.
Hiç mi kestiremez insan?
Her fırtına öncesi sükünettir.
Anne bana aşk-ı anlatır mısın?
Yıllar geçtikçe küçülüyorum
Beni nasıl büyütmüşsün Anne?
Şimdi şafak vaktini bekleyen idam mahkûmu gibiyim.
Benim şafağım hiç gelmeyecek Anne.
Bende ellerim kelepçede,
Ayaklarım prangalı,
Kalbim bir kartalın gagasında;
Şafak vaktini bekliyorum